De voorbije tien jaar zijn de cijfers voor de berekening van de loonkloof tussen mannen en vrouwen op de Belgische arbeidsmarkt verder in de goede richting geëvolueerd. Het convergentieproces van de mannelijke en vrouwelijke trajecten lijkt echter te vertragen. Bovendien kan het loonverschil tussen mannen en vrouwen, berekend per gewerkt uur, andere structurele verschillen op de arbeidsmarkt verbergen die schadelijk zijn voor de sociale cohesie, waaraan de sociale partners veel belang hechten.
In zijn verslag constateert de Centrale Raad voor het Bedrijfsleven dat de ongelijkheden tussen mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt zich niet beperken tot de lonen alleen. In alle EU-landen is de arbeidsparticipatie van vrouwen nog steeds lager dan die van mannen. Werkende vrouwen werken ook meestal minder uren, in sectoren die minder goed betalen en in lagere functies dan mannen. Het versterken van de positie van vrouwen op de arbeidsmarkt moet daarom meer omvatten dan alleen maatregelen om de loondiscriminatie te beperken en te streven naar gelijke lonen voor mannen en vrouwen die hetzelfde (of gelijkwaardig) werk doen.
Met name drie elementen die een impact hebben op de loonkloof en waarover de leden van de CRB het eens zijn, worden geïdentificeerd in het verslag. Het gaat om het systeem van ouderschapsverlof, de opvang van kleine kinderen en de genderstructuur van de arbeidsmarkt. Op basis van wat werd geconstateerd, wensen de leden van de CRB dat de sociale partners hun werkzaamheden voortzetten met betrekking tot de beperkingen die nog steeds wegen op de arbeidsparticipatie van vrouwen, met name de ongelijke verdeling van zorg- en huishoudelijke taken in de gezinnen en de randvoorwaarden die verband houden met de moederrol. Die twee elementen leiden er bv. vaak toe dat vrouwen hun loopbaan langer en frequenter onderbreken en/of vaker een beroep doen op deeltijds werk. Gendergebonden normatieve voorstellingen met betrekking tot de rol en de vaardigheden van vrouwen (of de domeinen waarin ze uitblinken) dicteren ook hun onderwijs- en loopbaankeuzes. Aangezien meer vrouwen dan mannen verlof nemen voor zorgtaken, pleit de CRB bv. voor een algemene hervorming van de verlofregelingen die de betrokkenheid van mannen bij zorgtaken bevordert.